در گامی برای شفافسازی و ساماندهی اعلام عزای عمومی در کشور، هیئت وزیران آییننامه جدیدی را تصویب کرد که نحوه، مرجع و مدت عزای عمومی را بهطور دقیق مشخص میکند.
به گزارش پایگاه خبری دادرسی، آیین نامه «اعلام وضعیت عزای عمومی در کشور» در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به تصویب هیئت وزیران رسید و طی شماره ۲۶۸۰۱ و شناسه ت ۶۳۲۷۳ هـ ابلاغ شد.
بر اساس این آییننامه، عزای عمومی حداکثر تا پنج روز در سطح ملی و حداکثر تا سه روز در سطح استانی قابل اعلام است و صرفاً بهمعنای تأثر عمومی تلقی میشود، نه لزوماً تعطیلی رسمی کشور.
چه مراجعی می توانند عزای عمومی اعلام کنند؟
مطابق ماده ۲ این آییننامه، تعیین عزای عمومی در سطح ملی بر عهده رئیسجمهور (و در غیاب وی، معاون اول رئیسجمهور) است و در سطح استانی، استاندار میتواند پس از هماهنگی با وزیر کشور، نسبت به اعلام آن اقدام نماید. عزای عمومی مرتبط با دو استان، در سطح منطقهای محسوب میشود و نیازمند پیشنهاد مشترک استانداران و تأیید وزیر کشور است.
همچنین دستگاههای اجرایی میتوانند پیشنهاد عزای عمومی را برای بررسی به مقامات ذیربط ارائه دهند.
پرچم نیمه افراشته و برنامه های رسانهای در ایام عزای عمومی ملی
در ایام عزای عمومی ملی، پرچم جمهوری اسلامی ایران در کلیه دستگاههای اجرایی و سفارتخانهها نیمهافراشته خواهد شد و رسانههای دولتی مانند صداوسیما موظفاند برنامههایی متناسب با سطح عزا و موضوع آن منتشر کنند.
آیا عزای عمومی به معنی تعطیلی رسمی است؟
بر اساس ماده ۶ این آییننامه، عزای عمومی به خودی خود به معنای تعطیلی رسمی نیست و تعطیلی نهادها و ادارات نیازمند تصویب جداگانه طبق قوانین مربوط است، مانند قانون تعیین تعطیلات رسمی کشور و قانون بهبود مستمر محیط کسبوکار.
جزییات آیین نامه اعلام وضعیت عزای عمومی در کشور
متن آیین نامه مذکور بدین شرح است:
آیین نامه اعلام وضعیت عزای عمومی در کشور
مصوب ۱۴۰۴/۰۲/۱۴ هیات وزیران
- ۲۶۸۰۱
- شماره: ت ۶۳۲۷۳ هـ
- تاریخ: ۱۴۰۴/۰۲/۲۰
ماده ۱- عزای عمومی عبارت است از تأثر و تألم فراگیر شهروندان کشور ناشی از حوادث و پیشامدهای ناگوار داخلی و خارجی که ارتباط مذهبی اجتماعی فرهنگی و سیاسی با کشور و یا اهداف انقلاب و آرمانهای نظام جمهوری اسلامی داشته و میتواند در سطح ملی یا منطقه ای یا استانی باشد.
ماده ۲- به استثنای مواردی که از سوی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) عزای عمومی تعیین و اعلام می شود تعیین عزای عمومی و مدت آن در سطح ملی توسط رئیس جمهور و در غیاب ایشان معاون اول رئیس جمهور و در سطح استانی یا منطقه ای توسط استاندار پس از کسب نظر وزیر کشور خواهد بود.
تبصره ۱- عزای عمومی که مرتبط با دو استان باشد عزای عمومی منطقه ای محسوب میشود و با پیشنهاد مشترک استانداران ذی ربط و تأیید وزیر کشور تعیین خواهد شد. تبصره – عزای عمومی که مرتبط با بیش از دو استان باشد در سطح ملی محسوب می گردد.
تبصره ۲- بالاترین مقام دستگاههای اجرایی ذی ربط میتوانند در حوادث موضوع ماده (۱) این آیین نامه پیشنهاد لازم برای برقراری عزای عمومی را به رئیس جمهور یا معاون اول رئیس جمهور حسب مورد ارائه نمایند.
ماده ۳- مدت عزای عمومی که مطابق تشریفات ماده (۲) برقرار خواهد شد، در سطح ملی حداکثر تا پنج روز و در سطح استانی حداکثر تا سه روز میباشد و شروع آن از بامداد روز بعد از اعلام خواهد بود مگر آنکه در اعلام زمان شروع عزای عمومی ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۴- در مدت زمان عزای عمومی ملی پرچم جمهوری اسلامی ایران در دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ و سفارتخانه ها و نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور در حالت نیمه افراشته قرار می گیرد مگر آنکه در اعلام زمان عزای عمومی ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
تبصره- قلمرو اجرای این ماده در عزای عمومی در سطح استانی و منطقه ای محدود به همان استان و منطقه ای مربوط است.
ماده ۵- پس از تعیین عزای عمومی اعلام آن و تبیین جهات تعیین عزای عمومی بلافاصله توسط سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و سایر رسانه های عمومی به اطلاع عموم خواهد رسید.
تبصره- در ایام عزای عمومی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و سایر رسانه های دولتی متناسب با موضوع و سطح اعلام شده و بر اساس مقررات مربوط برنامه های ویژه ای را منتشر خواهند نمود.
ماده ۶- عزای عمومی به منزله تعطیلی رسمی روزهای تعیین شده نیست و اعلام تعطیلی مطابق سایر قوانین و مقررات مربوط از جمله ماده (۲) و تبصره های قانون اصلاح لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور مصوب ۱۳۷۸ ماده (۲۶) قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب ۱۳۹۰ و ماده (۳) قانون هوای پاک مصوب ۱۳۹۶ خواهد بود.
محمدرضا عارف
معاون اول رئیس جمهور
بیشتر بخوانید: