با عنایت به ماده 31 الحاقی به قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی (موضوع ماده 2 قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار مصوب 1400) و تکلیف بانک ها و مؤسسات اعتباری به ایجاد سامانه الکترونیکی قراردادهای اعطای تسهیلات و ثبت الکترونیکی این قراردادها و قراردادهای وابسته؛ از جمله ضمانت، ارزیابی وثایق و … و به طور کلی هرگونه توافق مرتبط با تسهیلات و همچنین با توجه به دستورالعمل نحوه ثبت الکترونیکی قراردادهای تسهیلات بانکی مصوب 19/6/1401 شورای پول و اعتبار که در اجرای ماده صدرالذکر به تصویب رسیده است و با لحاظ ضمانت اجرای مذکور در ماده 8 این دستورالعمل بابت تخطی از مفاد این دستورالعمل، انعقاد قرارداد اعطای تسهیلات به نحو الکترونیکی و اخذ امضای دیجیتال تسهیلات گیرندگان و ضامنین با رعایت مقررات یاد‌ شده و همچنین الزامات قانون تجارت الکترونیکی مصوب 1382 تکلیف قانونی و واجد اعتبار است؛ هر چند آن گونه که در فرض سؤال آمده است، تسهیلات گیرنده از کارکنان بانک و یا مؤسسه مالی و اعتباری باشد و از امضای اتوماسیونی/دیجیتال وی ذیل قرارداد الکترونیکی اعطای تسهیلات استفاده شده باشد.

بیشتر بخوانید:

• نظریه مشورتی معیار محاسبه میزان کسری مبیع

• ضمانت از چک های جدید به چه نحو می باشد؟نظریه مشورتی شهریور 1402