به گزارش دادرسی نت:
به نقل از هیأت عمومی دیوان عالی کشور؛
براساس اعلام روابط عمومی دیوان عالی کشور، جلسه هیأت عمومی در ارتباط با پرونده اصراری حقوقی با موضوع دعوی اثبات وقوع بیع، دیروز مورخه سه شنبه 3 خرداد ماه سال جاری برگزار شد.
در جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور،اکثریت قضات بیان کردند که صرفاً وکالتنامه رسمی بلاعزل که در یک پرونده اصراری حقوقی، مستند خواهان برای اثبات بیع قرار گرفته است، دلیل وقوع بیع نخواهد بود.
به موجب گزارش اصراری مطرح شده در جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، خواهان با ارائه یک برگ وکالتنامه رسمی بلاعزل و استناد به شهادت دو تن از بستگان خویش دعوای اثبات وقوع بیع را مطرح نموده است.
پس از بحث و بررسی پیرامون موضوع مذکور و به دلیل اینکه برای اثبات بیع مستندی به غیر از وکالت نامه ارائه نشده و اظهارات شهود نیز تضاد داشته و معارض بوده است، هیأت عمومی دیوان عالی کشور وکالت نامه را دلیل کافی برای اثبات بیع ندانست و با نقض رأی، پرونده را برای رفع نقص و رسیدگی مجدد به دادگاه مربوطه ارجاع داد.
بیشتر بخوانید:
-
رای وحدت رویه شماره 820 هیات عمومی دیوان عالی کشور درباره حق تجدیدنظرخواهی دادستان نسبت به آراء صادر شده در جرایم قابل گذشت
-
نظریه مشورتی شماره 7/1400/1183 در خصوص کارمندان محکوم به انفصال دائم از خدمات دولتی
به نظرم در بعضی موارد صرف وکالت نامه بلاعزل می تواند دلیلی برای اثبات بیع قرار گیرد مثلا در خرید و فروش ماشین عرفی قوی در جامعه شکل گرفته که وکالت نامه بلاعزل را دال بر بیع میان طرفین می داند. اصلا مقصود واقعی طرفین از آن وکالت نامه بیع می باشد هرچند در ظاهر وکالت نامه است
اصل بر این است که قوانین عام شمول هستند و برای وجود استثنا باید دلیل وجود داشته باشد و چون قانونگذار استثنا قایل نشده بنابراین :اصل بر این است که عقد وکالت ناقل نمی باشد .