نظریات حقوقی (دکترین)

یادداشت دکتر علی خالقی درباره زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی

یادداشت دکتر علی خالقی درباره زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی

یادداشت دکتر علی خالقی درباره زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی به گزارش دادرسی؛ دکتر خالقی در یادداشتی در خصوص زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی و تاثیر این قانون در رسیدگی به جرائم موضوع این ماده نکاتی را بیان کرده است.

متن یادداشت دکتر علی خالقی درباره زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی:

دکتر علی خالقی حقوقدان و استاد دانشگاه تهران در صفحه اینستاگرام در سومین یادداشت خود درباره زمان اثر قانون اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی نوشت:

«اجراى فورى»، طبیعت قانون است و اساساً قانون وضع مى شود تا حکم یک موضوع را تغییر دهد و آن را تابع حکم جدیدى سازد. بنابراین، اصولاً هر قانونى پس از گذشت پانزده روز از انتشار در روزنامه رسمى، در سراسر کشور لازم الاجراست (ماده ٢ ق.م)

اما در امور کیفرى به دلیل حاکمیت اصل قانونى بودن جرم و مجازات، یک رفتار «از حیث جرم بودن» و «شدت مجازات آن» (دقت شود؛ فقط همین دو مورد)، تابع قانون حاکم در زمان ارتکاب آن است.

از این رو، قانونى که بعد از آن وضع مى شود در این جرم بی تأثیر بوده، «عطف بماسبق نمى شود» (قسمت اول ماده 10 ق.م.ا).با تصویب قانونى مساعدتر به حال مرتکب، او از این تحول منتفع گشته و قانون «عطف بماسبق مى شود» (قسمت دوم ماده ١٠ ق.م.ا).گاه قانونى مثل قانون اصلاح ماده 104، دو جنبه دارد؛ در اینصورت در مورد هر جنبه از آن مطابق قاعده مربوط به خود عمل مى شود. موضوع قانون جدید، «گذشت شاکى» و حکم آن «بى تأثیرى در فرایند کیفرى» است.

این جنبه، مربوط به شیوه رسیدگى است و طبق بند پ ماده ١١ ق.م.ا فوراً اجرا مى شود که در پست قبلی مورد بحث قرار گرفت.اما جنبه دیگر این قانون، حذف تنصیف مجازات حبس و در نتیجه تشدید مجازات است.

این جنبه، تابع قاعده «عطف بماسبق نشدن قانون» است و شامل سرقت ها و کلاهبردارى هایى که قبلاً قابل گذشت بوده اند نمى شود بلکه مجازات آنها تابع قانون حاکم در زمان ارتکاب آنهاست.

بدین ترتیب، از تاریخ اجراى ماده 104 اصلاحى، سرقت ها و کلاهبردارى هاى ارتکابى در گذشته که مطابق قانون سابق قابل گذشت بودند، غیرقابل گذشت مى شوند (اجراى فورى قانون)، اما مجازات آنها تابع قانون حاکم در زمان ارتکاب آنهاست (عطف بماسبق نشدن).

به عبارت دیگر، به دلیل قابل گذشت بودن جرم با شرایطى در آن تاریخ، مجازات حبس آنها همچنان نصف مجازات اصلی خواهد بود و وضع قانون جدید باعث تشدید مجازات مرتکب نخواهد شد.

تشدید مجازات تنها شامل کسانى مى شود که جرم خود را بعد از اجراى قانون جدید مرتکب شوند.

ماده 104 اصلاحى موجب طرح مساىل مهمی درباره مرور زمان این جرائم می شود که در پست بعدى به آنها پرداخته خواهد شد.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا