نمایندگان مجلس به جای تهدید، عملکرد خود را در ارتباط با قانون تسهیل بازبینی کنند.
یادداشت دکتر لیلا رئیسی، رئیس سابق کانون وکلای دادگستری اصفهان:
نمایندگان مجلس به جای تهدید، عملکرد خود را در ارتباط با قانون تسهیل بازبینی کنند.
نمایندگان مجلس به جای تهدید، عملکرد خود را در ارتباط با قانون تسهیل بازبینی کنند.دکتر لیلا رئیسی رئیس سابق کانون وکلای دادگستری اصفهان در یادداشتی به چالش های اخیر ایجاد شده در قانون تسهیل اشاره کرده و خواستار اصلاح قانون تسهیل صدور مجوز های کسب و کار شده است.
دکتر رئیسی با اشاره به سخنان اخیر شمس الدین حسینی(نماینده مجلس)، گفت:
ای کاش نمایندگان محترم به جای تهدید و ایجاد جنجال، منصفانه و با شنیدن نقدهای مطروحه، عملکرد خود را در ارتباط با قانون تسهیل بازبینی می نمودند!
دکتر رئیسی در بخشی از یادداشت خود این چنین عنوان کرده است:
بهتر است نمایندگان محترم مجلس به جای اصرار بر مواضع خود در مورد قانون تسهیل، در راستای مصالح و منافع مردم و نظام قضایی کشور، با رایزنی و مشورت با متولیان نهاد وکالت و قوه قضاییه، مشکلات مربوط به اجرای این قانون را شناسایی و در جهت رفع آنها اقدامات لازم را در اسرع وقت انجام داده تا بیش از این موجب ورود آسیب به نهاد وکالت و نظام قضایی کشور نشود.
متن یادداشت دکتر لیلا رئیسی به شرح زیر است:
امروز یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی صراحتاً کانون های وکلا را به اعمال فشار بیشتر و حتی سلب صلاحیت های ذاتی از آنها، تهدید نمود.
این در حالی است که علاوه بر کانون های وکلا که مکرر بر ایرادات و نتایج نامطلوب قانون تسهیل تاکید ورزیده اند، برخی از مقامات قوه قضاییه نیز این روزها از مصائب و مشکلات ناشی از اجرای قانون مذکور سخن می گویند.
اکنون این سوال منطقی مطرح می گردد که بهتر نیست نمایندگان محترم مجلس بجای اصرار بر مواضع خود در مورد قانون مذکور، در راستای مصالح و منافع مردم و نظام قضایی کشور، با رایزنی و مشورت با متولیان نهاد وکالت و قوه قضاییه، مشکلات مربوط به اجرای این قانون را شناسایی و در جهت رفع آنها اقدامات لازم را در اسرع وقت انجام داده تا بیش از این موجب ورود آسیب به نهاد وکالت و نظام قضایی کشور نشده و از تشدید چالش میان نهادهای کشور جلوگیری گردد؟
فلسفه وجودی «قانون خوب»که همیشه در مباحث مربوط به قوه مقننه از آن سخن گفته می شود، در چنین شرایطی بیش از هر زمانی کارکرد خود را نشان می دهد.
قانونی که جزء ای جدایی ناپذیر از کلیت نظام قانونی یک جامعه است و نه وصله ای ناهمگون، با اجرای آن مشکلات موجود حوزه مربوطه حل و رفع می گردد، اما مشکلات لاینحل جدید در حوزه مذکور ایجاد نمی کند و نهایت اینکه با تکیه بر معیار عقلانیت هم نیازهای حال جامعه را تأمین می نماید و هم منافع آتی جامعه مذکور را لحاظ می نماید.
به دور از هرگونه تعصب و پیش داوری باید بررسی گردد که قانون تسهیل تا چه حدی ویژگی های فوق را دارد؟ اگر این قانون واجد اوصاف برشمرده شده برای یک قانون خوب می باشد، پس این مشکلات و تنش های ناشی از اجرای آن به چه علت است؟ اگر قانون تسهیل یک قانون خوب نیست، چه باید کرد تا بیش از این جامعه شاهد معضلات موجود نباشد؟
ای کاش نمایندگان محترم به جای تهدید و ایجاد جنجال، منصفانه و با شنیدن نقدهای مطروحه، عملکرد خود را در ارتباط با قانون تسهیل بازبینی می نمودند، شاید راه برون رفتی از وضعیت تنش زای فعلی فراهم می گردید.
